Διαφήμιση
Όταν ο σκύλος του George Miller, ο Crosby άρχισε να γαβγίζει συνέχεια στους τοίχους, ο νεαρός άνδρας υπέθεσε πως ο τετράποδος φίλος του ήταν απλά αγχωμένος και έπρεπε να βγει βόλτα, αλλά όταν συνέχισε να το κάνει κάθε μέρα, ο George άρχισε αναπόφευκτα να ανησυχεί.
Αυτό τον οδήγησε στο να εγκαταστήσει μία κάμερα νυκτός, όμως ο Crosby συνέχισε να γαβγίζει, και η κάμερα αποκάλυψε πως η διαίσθηση του Crosby θα έσωζε μία ζωή και θα ανάγκαζε τον Miller να κάνει κάτι που δεν πίστευε πως θα ήταν ικανός να κάνει.
Ο George Miller ήταν όπως κάθε σύγχρονος νεαρός άντρας, ζούσε σε μία πόλη μακριά από την οικογένειά του λόγω της δουλειάς, και το μόνο που τον παρηγορούσε στο νέο του σπίτι ήταν ο σκύλος του, ο Crosby.
Μαζί οι δυο τους, δημιούργησαν μία νέα καθημερινότητα και ρουτίνα που ταίριαζε και στους δύο και επέτρεψε στον Miller να εγκατασταθεί στην νέα του πόλη. Ο Crosby ήταν γλυκός, πιστός, και δέθηκαν αμέσως.
Η σχέση τους ήταν γεμάτη τρυφερότητα και αγάπη, και ο Crosby ταίριαξε αμέσως στην ζωή του Miller ο οποίος έλεγε πως ο Crosby ήταν ένας πολύ πιστός σκύλος, που συμπεριφερόταν τρυφερά προς τα ζώα αλλά και τους ανθρώπους.
Κι αυτό έκανε την περίεργη συμπεριφορά του Crosby ακόμα πιο αλλοπρόσαλλη για τον George. Όπως ήταν φυσικό άρχισε να αναρωτιέται πως ο πιστός του σκύλος θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο. Άρχισε να αναρωτιέται αν ήταν ο ίδιος σκύλος που αποφάσισε να υιοθετήσει τόσα χρόνια πριν, αλλά ας μην προτρέχουμε.
Ενώ ο George ήταν στην δουλειά, ο Crosby ήταν απασχολημένος πιάνοντας φιλίες στην γειτονιά. Είχε κάνει δύο καλούς φίλους, και όταν τους έβλεπε να παίζουν στην γειτονιά ή να μυρίζουν ο ένας τον άλλον, ο Miller ήξερε πως το ότι πήρε τον Crosby ήταν η καλύτερη απόφαση που θα μπορούσε να πάρει.
Αλλά όλα ξεκίνησαν να πηγαίνουν στραβά όταν και οι δύο φίλοι του Crosby πέθαναν. Τα σκυλάκια ανήκαν στον ίδιο άνθρωπο, κι ενώ ήταν γεμάτος πένθος και θλίψη και ο ίδιος, ο Crosby έπρεπε να φροντίσει και την δική του ραγισμένη καρδιά.
Αρχικά, η αλλαγή στην συμπεριφορά του Crosby δεν ήταν πολύ εμφανής. Ο ιδιοκτήτης και ο σκύλος του συνέχισαν την ρουτίνα τους, έτσι ήταν δύσκολο να παρατηρήσει τα σημάδια, ωστόσο μία μέρα, η αλλαγή έγινε ολοφάνερη.
Ήταν μία κανονική ημέρα στην δουλειά, και μετά ο Miller επέστρεψε πίσω στο σπίτι. Περίμενε τον τριχωτό του φίλο να τον καλωσορίσει με μία μεγάλη χαρά όπως και πάντα, αλλά ο Crosby φαινόταν πολύ προβληματισμένος! Ο γλυκός του φίλος δεν συμπεριφερόταν φυσιολογικά, και ο Miller αμέσως κατάλαβε πως κάτι δεν πήγαινε καλά.
Κι αντί να περιμένει τον Miller μπροστά στην εξώπορτα, ο Crosby ήταν στο σαλόνι και κοιτούσε τον τοίχο. Αυτό του φάνηκε πολύ περίεργο, και ακόμα χειρότερα, όταν ο George φώναξε τον Crosby κοντά του, ο οχτώ χρονών πιστός του φίλος δεν κουνήθηκε.
Ήταν μία κανονική ημέρα στην δουλειά, και μετά ο Miller επέστρεψε πίσω στο σπίτι. Περίμενε τον τριχωτό του φίλο να τον καλωσορίσει με μία μεγάλη χαρά όπως και πάντα, αλλά ο Crosby φαινόταν πολύ προβληματισμένος! Ο γλυκός του φίλος δεν συμπεριφερόταν φυσιολογικά, και ο Miller αμέσως κατάλαβε πως κάτι δεν πήγαινε καλά.
Κι αντί να περιμένει τον Miller μπροστά στην εξώπορτα, ο Crosby ήταν στο σαλόνι και κοιτούσε τον τοίχο. Αυτό του φάνηκε πολύ περίεργο, και ακόμα χειρότερα, όταν ο George φώναξε τον Crosby κοντά του, ο οχτώ χρονών πιστός του φίλος δεν κουνήθηκε.
Τι βρισκόταν σε εκείνο το κομμάτι του τοίχου που αναστάτωσε τόσο τον Crosby; Ο George παρηγόρησε τον Crosby και μετά από λίγο, ο σκύλος επιτέλους φαίνεται πως βγήκε από τον λήθαργο. “Τί είναι αγόρι μου;”, ρώτησε ο Miller, γνωρίζοντας φυσικά πως ο σκύλος του δεν μπορούσε να μιλήσει, αλλά ήθελε να δει μήπως ο Crosby του απαντούσε με τα μάτια.
Μόλις ο Crosby σταμάτησε να κοιτάει το ίδιο σημείο, ο George με προσοχή τον έλεγξε μήπως η ακοή του δεν ήταν καλά ή αν δεν έτρωγε σωστά. Το υπόλοιπο της νύχτας κύλησε φυσιολογικά.
Αυτό επιβεβαίωσε μέσα στο μυαλό του George πως ίσως, ο Crosby απλά είδε ένα νέο έντομο κάπου στον τοίχο που εκείνος δεν μπορούσε να δει, αλλά όταν ο George ξύπνησε κατά την διάρκεια της νύχτας για να πάρει ένα ποτήρι νερό, παρατήρησε πως ο Crosby έκανε κάτι παραπάνω από το να κοιτάει απλά τον τοίχο!
Επρόκειτο για ένα εντελώς τυχαίο κομμάτι του τοίχου που κοιτούσε ο Crosby, αλλά και πάλι ο σκύλος φαινόταν ακόμα πιο θλιμμένος. Αυτή η νέα αλλαγή στην συμπεριφορά ανησύχησε τον George. Ήξερε πως έπρεπε να μάθει τί έκανε ο Crosby και μάλιστα γρήγορα.
Έτσι ο George σηκώθηκε πολύ νωρίς το επόμενο πρωί και πήγε στο πιο κοντινό μαγαζί για να αγοράσει μία κάμερα με νυχτερινή όραση. Την έθεσε σε λειτουργία και πήγε στην δουλειά, χαρούμενος που γνώριζε πως ότι κι αν έκανε ο Crosby όσο ήταν μόνος, θα το μάθαινε πολύ σύντομα.
Όταν ο George είδε επιτέλους το βίντεο, έμαθε πως την περισσότερη ώρα ο Crosby δεν κοιτούσε τον τοίχο. Συμπεριφερόταν όπως συνήθως, χαρούμενος και ευτυχισμένος, και έπαιζε με τα παιχνίδια του.
Φαίνεται πως μόνο όταν ήταν ο George τριγύρω πήγαινε στον τοίχο! Ο Crosby προσπαθούσε να στείλει ένα μήνυμα στον George, αλλά εκείνος δεν μπορούσε να καταλάβει τι προσπαθούσε να πει με το μήνυμα!
Τότε, αντί να προσπαθεί να καταλάβει εκείνο που του έλεγε ο Crosby, ο George αποφάσισε να εξετάσει καλύτερα το σημείο που κοίταζε ο σκύλος. Ενώ το έκανε, ο Crosby του γάβγιζε χαρούμενος, κουνούσε την ουρά και χοροπηδούσε τριγύρω!
Ήταν η πρώτη φορά μετά από καιρό που ο σκύλος ήταν χαρούμενος και ευτυχισμένος από τότε που πέθαναν οι φίλοι του. Κάτι σε εκείνο το σημείο ενθουσίαζε πάρα πολύ τον Crosby , και ο ιδιοκτήτης του ήθελε να μάθει τι.
Ο George αποφάσισε να πέσει στο ύψος του Crosby για να δει καλύτερα το σημείο από τα γόνατα, και ο Crosby και πάλι έβγαλε ένα χαρούμενο γάβγισμα, αλλά εκείνο που άκουσε ο George έπειτα του πάγωσε το αίμα!
Ο George κατάφερε να χώσει το χέρι του μέσα στην τρύπα παίρνοντας μία βαθιά ανάσα, μέχρι που και ο αγκώνας του είχε μπει μέσα στον τοίχο. Άρχισε να εξερευνάει τον χώρο γύρω, μέχρι που τον ακούμπησε κάτι και τον έκανε να πεταχτεί πάνω από φόβο!
Καθισμένος στο πάτωμα, φοβισμένος και περιτριγυρισμένος με κομμάτια τοίχου, ο George δεν μπορούσε να πιστέψει πως κάτι ακούμπησε! Ότι κι αν κρυβόταν μέσα στον τοίχο κουνιότανε! Αυτό ήταν που ο Crosby προσπαθούσε να του πει εδώ και πόσες μέρες!
Μαζεύοντας τις δυνάμεις του, ο George ήξερε πως ότι κι αν ήταν αυτό, έπρεπε να το βγάλει αμέσως από τον τοίχο. Αντί να επιτρέψει στον φόβο να τον κυριεύσει, προσπάθησε να μείνει όσο το δυνατόν περισσότερο ρεαλιστής. Εξάλλου μπορεί να μην ήταν τίποτα άλλο παρά η μόνωση.
Σηκώθηκε και πάλι και έβαλε το χέρι του μέσα στον τοίχο, αυτήν την φορά με μεγαλύτερη προσοχή, μέχρι που τα χέρια του ακούμπησαν κάτι απαλό και μικροσκοπικό. Ήταν σίγουρος πως δεν ήταν παρά κομμάτια του τοίχου, αλλά τρόμαξε μόλις ο “τοίχος” έβγαλε έναν ήχο.
Αυτό δεν ήταν κομμάτι του τοίχου! Ήταν ζωντανό! Στην πραγματικότητα, ακουγόταν σαν ένα μικρό ζώο! Ίσως ένας αρουραίος ή ποντίκι είχε μπει με κάποιον τρόπο μέσα στον τοίχο; Κι ενώ αυτές οι ιδέες τρόμαζαν τον George, ήξερε πως δεν μπορούσε να αφήσει κανένα ζώο εκεί μέσα.
Άκουσε όμως και έναν δεύτερο αχνό ήχο, σαν ένα μικρό γατάκι, και τότε κατάλαβε πως ήταν μία γάτα που κρυβόταν εκεί μέσα! Και αφού πέρασε λίγο ώρα ακόμα μεγαλώνοντας κι άλλο την τρύπα, κατάφερε και έβγαλε το γατάκι!
Ο George έπαθε σοκ όταν είδε το πόσο έμοιαζε το γατάκι με μία από τις φίλες γάτες του Crosby που είχε πεθάνει πρόσφατα. Αλλά δεν είχε χρόνο να κάτσει και να μελετήσει την γενεαλογία της γάτας, καθώς έπρεπε επειγόντος να κάνει ένα μπάνιο το μικρό γατάκι.
Το γατάκι ήταν καλυμμένο με σκόνη και πολύ αδύναμο, και ο George δεν είχε ιδέα πως βρέθηκε εκεί. Μήπως ήταν και η μαμά του κάπου εκεί κοντά; Αυτό φαινόταν απίθανο, κι ενώ ο George δεν ήταν άτομο που γνώριζε πολλά από γάτες, ήξερε πως δεν θα μπορούσε να βρεθεί εκεί από μόνο του.
Κάποια στιγμή σκέφτηκε μήπως έφταιγε ο Crosby και μήπως είχε πάρει το γατάκι από την οικογένειά του και το έκρυψε μέσα στο σπίτι. Καθώς ο George έκανε μπάνιο και στέγνωσε το μικρό γατάκι, αισθάνθηκε πιο μπερδεμένος από ποτέ.
Καθώς φρόντιζε το γατάκι, ο Crosby καθόταν δίπλα του κουνώντας την ουρά του, και έδειχνε πολύ χαρούμενος. Απ’ ό,τι φαίνεται, το γατάκι ήταν μόλις λίγων μηνών και ο George δεν είχε ιδέα πώς θα έπρεπε να το φροντίσει.
Είχε την ελπίδα πως οι ιδιοκτήτες της γάτας ή έστω η μαμά του το έψαχνε. Έτσι, μόλις το φρόντισε και το έβαλε σε ένα ζεστό μέρος, μακριά από τον Gosby με αρκετό φαγητό και νερό, ο George προσπάθησε να μάθει περισσότερα σχετικά με το καημένο πλασματάκι.
Αν και ήταν ήδη αργά, ο George ξεκίνησε να ψάχνει τους ιδιοκτήτες. Ρώτησε τους γείτονες μήπως κάποιος είχε χάσει ένα γατάκι ή μήπως κάποια γάτα έψαχνε το μικρό της, αλλά κανένας δεν είχε τις πληροφορίες που έψαχνε.
Η νύχτα κύλησε χωρίς επεισόδια και τόσο το γατάκι όσο και ο Gosby είχαν βολευτεί και κοιμήθηκαν. Το πρωί, ο George αποφάσισε να τυπώσει αφίσες, ελπίζοντας πως κάποιος θα το δει και θα βρεθούν οι ιδιοκτήτες του γατιού.
Και πάλι, δεν βρέθηκε κανείς να του δώσει πληροφορίες. Είχε έρθει η ώρα να διευρύνει την έρευνα, έτσι πήγε το γατάκι στον κτηνίατρο. Ο γιατρός έλεγξε τον λαιμό του μήπως είχε τσιπάκι, αλλά και πάλι δεν βρήκε απολύτως τίποτα.
Ο George δεν είχε ιδέα τι έπρεπε να κάνει με το γατάκι, και ο κτηνίατρος του συνέστησε να ανεβάσει την φωτογραφία του σε μια ομάδα που είχε η πόλη στο Facebook. Σίγουρα, έτσι θα μπορούσε να βρει τους αρχικούς ιδιοκτήτες, κι ενώ αυτό ήταν κάτι που ήθελε ο George, κάποιος άλλος μέσα στο σπίτι του δεν θα ήθελε να χάσει τον καινούργιο του φίλο.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, ο Crosby περνούσε υπέροχα με την παρέα του μικρού γατιού, και ενώ ο George ήξερε πως ο σκύλος του ήταν πάτα πολύ φιλικός, η αφοσίωσή του στο μικρό γατάκι τον είχε αφήσει έκπληκτο.
Ο κτηνίατρος ανέφερε επίσης ότι αν δεν εμφανιζόταν κανείς, το γατάκι θα έπρεπε να δοθεί σε κάποιο καταφύγιο, καθώς ο George δεν έκανε σχέδια να αποκτήσει μια γάτα ούτε ήταν και έτοιμος να την φροντίσει, αλλά βλέποντας τον δεσμό μεταξύ του Crosby και του γατιού, άλλαζε γνώμη.
Παίρνοντας την απόφαση
Ο George δήλωσε, “Ο κτηνίατρος μου είπε πως αν την πήγαινα στο καταφύγιο, σίγουρα θα της έκαναν ευθανασία γιατί υπήρχαν ήδη πάνω από 300 γατάκια στο καταφύγιο του δήμου που χρειάζονταν σπίτια”. Ο κτηνίατρος επίσης πρότεινε να την αφήσει ελεύθερη στο δρόμο μήπως και βρει το σπίτι της, ή να την κρατήσει εκείνος.
Και εν τέλει, έκανε ακριβώς αυτό! Καθώς κανένας δεν την διεκδίκησε, ο George πήρε την μεγάλη απόφαση να υιοθετήσει το μικρό γατάκι που βρήκε μέσα στον τοίχο του. Την ονόμασε Lil Ray-Ray κι ενώ ο George ερωτεύτηκε το γατάκι, ο δεσμός που είχε ο Crosby μαζί της ήταν απερίγραπτος.
Διαφήμιση
Add Comment